Alamat ng Dugong
 
Noong unang panahon, sa isang isla sa isang sulok ng mundo ay may mga naninirahang katutubo na tinatawag na "Dugo." Taliwas sa taguri sa kanila, kahit kailan ay hindi nagkaroon ng pagdanak ng dugo sa kanilang isla. Hindi naimulat sa kanila ang mga salitang "away," "sigalot," "digmaan," at mga salita na nakapagdudulot ng mga alitan sa kapwa.
 
Dahil sa kanilang kabutihang-loob, tinanggap ng mga Dugo sa kanilang isla ang dalawang pangkat ng mga dayuhan upang doon manirahan. Hindi naglaon, nagkaroon ng digmaan sa pagitan ng dalawang pangkat. Upang makaiwas sa labanan, tumakas ang mga Dugo at nagkanlong sa ilalim ng dagat.
 
Alamin sa makabagong alamat na ito ang pinagmulan ng dugong at ang kahalagahan ng pagiging bukas-palad, mapayapa, at magiliw sa ibang tao.
 
Once upon a time, on an island in one corner of the world, there lived a tribe of natives called the "Dugo." Contrary to their name "Dugo"-blood-never once did bloodshed ever occur on the island. They were unaware of the words "fight," "conflict," "war," and words that caused discord among neighbors.
 
Because of their kindness, the Dugo welcomed two groups of outsiders to live on their island. But in time, war broke out between the two groups. To avoid the fighting, the Dugo escaped and sought refuge in the depths of the ocean.
 
Read in this modern legend the origin of the dugong and the importance of being generous, peace-loving, and hospitable.